Wij bij Koter & Co(vooral ik) houden niet zo van de winter en des te meer van reizen. Grote reizen, kleine reisjes, verweg en dichtbij, strand, stad of met de boot . Dit keer hadden Anja en ik een fantastische leuke decembermaand achter de rug met veel en hard werken op de kerstmarkt op het Museumplein en was ik wel toe aan een reisje naar verweggiestan. Het werd Thailand. Ohhhh jongens wat was het leuk dit kleine paradijsje op aarde.
De reis ging via Bangkok naar Koh Samui, dit alles in een tijdsbestek van 20 uur. Eenmaal op Koh Samui stapten we uit in een zinderende hitte, krekelgeluiden, fluitende vogels en overal waar je keek kleine salamandertjes tegen de muren. De geuren van lekker eten kwamen ons op de luchthaven al tegemoet, de hele luchthaven was een miniscuul gebouwtje zonder ramen of deuren en alles gewoon lekker in de open lucht. Meteen kwam er een soort rust over me heen , hoe moe ik ook was van de reis. Vanuit de ‘luchthaven’ op Samui gingen we met een busje 5 minuten de hoek om naar de haven waar we nog een paar uurtjes moesten wachten op de ferry naar Koh Pangan!
Tussen de backpackers als 50 +ers was ook wel weer eens wat anders(wij hadden ook heel stoer een rugzak mee) Relaxed sfeertje, iedereen een beetje foto’s maken, watertje drinken of gewoon met je hoofd op je rugzak languit liggen en niksdoen. Bij de haven was er gratis Wifi, heeeeel slim gedaan van ze, dus konden we meteen ff contact hebben met de familie die al op Koh Pangan bivakkeerde. Eindelijk vertrok dan onze ferry. Het opstappen was erg grappig, via twee oude boten, binnendoor, werden we naar de ferry geleid, en bij de overstap werd ik heel lief geholpen door een Thais meneertje. Na een prachtige tocht van een half uurtje over de zee kwamen we op Koh Pangan aan, en na nog eens een tocht in een open taxi( doodsangsten uitgeslagen, die Thai rijden als gekken) werden we op ons strandje verwelkomt door de kinderen en onze kleindochter. Wat heerlijk dat we er waren.
We sliepen in drie houten hutjes op het strand, ongeveer 5 meter van de zee af. De hutjes waren zo simpel maar ik heb me zelden zo rijk gevoeld aan dit strandje, in mn hutje met alleen maar koud water , een bed en een klamboe. Mijn familie bij elkaar op steenworp afstand, mn kleindochter die natuurlijk alle aandacht van ons kreeg, strand, zee, waanzinnig weer en de omgeving onbeschrijflijk mooi. Een paradijsje op aarde, eerlijk waar.
We zijn voornamelijk veel op ons eigen strandje geweest, wat wilden we nog meer, vers fruit, lekker ontbijtjes, heerlijke lunch en s’avonds verse vis en een dubbele Mojito of een changbiertje en bijna geen andere mensen.
Ellenlange gesprekken, kaartspelletjes doen, in m’n broek piesen van het lachen, kanoen met Bart en urenlang in de zee dobberen en zandkastelen bouwen met Ava. Wat ook zo heerlijk was, er was geen wifi, dus ik heb mn telefoon bijna niet in de hand gehad,heeeeeerlijk rustig!!!Om eerlijk te zijn heb ik niet heel veel van het eiland gezien( mede te wijten aan het feit dat ik een schijterd ben in die taxi’s van de Thai) Een taxi is nl een soort truck met een open achterkant waar je hutjemutje in zit naast elkaar en dan als een gek door elkaar wordt geschut en bovendien zie je niks want er zit een soort van dakje op.
We hebben wel een hele dag met de hele familie een longtale boot gehuurd waarmee we de zee op gingen langs de verschillende mooiste strandjes die je ooit hebt gezien, een prachtige waterval, onderweg snorkelen, vissen vangen met een katrolletje met een touwtje eraan, apen spotten op de rotsen langs de zee, heel bizar! Ava mijn kleindochter moest natuurlijk een zwemvest aan onder groot protest! Aangezien oma(ik) geen held is deed ik ook een zwemvest aan en toen was het goed. Zwoele wind langs je oren, een zee zo groenblauw en helder als ik nog nooit heb gezien en samen met m’n familie was ik de gelukkigste mens op aarde.
En dan die kleuren in Thailand, knalblauwe daken, groene, gele en rode huizen. Alles heeft kleur, hier word ik zo vrolijk van. Heerlijk eten in Chaloklum, gamba’s van een reuze formaat, zo groot heb ik ze nog nooit gegeten, zelfs een rood wijntje was er te bestellen. Naar de foodmarket in Thong Sala, waar je, wat je je maar kunt bedenken al staande kunt opeten en waar alles vers is en het er wonderbaarlijk schoon uit ziet.
De week was veel te snel voorbij en op zaterdag moesten we alweer afscheid van elkaar nemen bij de pier om verschillende ferry’s te nemen. Bart en ik met Thijs en Channah naar Koh Samui en Bangkok en Sebas en Romy met Ava naar Koh Tao waar ze nog twee nachtjes bleven. En dan ‘one night in Bangkok’!
Dit moesten we gezien hebben vonden Thijs en Chan! Mijn God wat een stad, niet te beschrijven zo druk. Met de tuktuk door het drukke verkeer, al toeterend, knalroze taxi’s links en rechts om je heen naar het hotelletje op Rambuttriroad. Gekkenhuis echt waar, wat een lawaai en licht en mensen en muziek door elkaar heen. Overal kraampjes op straat en een heerlijke voetenmassage tegenover ons hotel met m’n schoondochter Chan. Heel indrukwekkend om gezien te hebben maar geef mij ons plekje bij Mae Haad Cove maar! Een topvakantie om te koesteren en nooit te vergeten!
Groetjes Jacqueline